Bugün bulutların üzerindeyim kimse indirmesin beni, artık ayaklarım yere bassın istemiyorum bu güzel şey hiç bitmesin , ama bu defa korkmuyorum nedense  içimde bir o kadar mutluluk bir o kadar burukluk var sonunu bilmeden yürüyorum, ara sıra aşağı bakıyorum korkuyorum ama bir an gelip geçiyor işte, içimden bakma artık korktuğun hiçbir şeye korkulardan uzak durup öyle bak birazda hayata çünkü içimdeki ses asla kaybetmekten korkma ve unutma ki kaybettiğinde değil vazgeçtiğinde yenilirsin diyor sürekli, ben de onu dinlemeye karar verdim ve yoluma bu sesi dinleyerek devam etmeyi düşünüyorum ....

Büyük düşünürümüz Cemil Meriç kültürle ilgili şöyle düşünmektedir: "Batının kültürü var bizim ise irfanımız. İrfan, insanoğlunun has bahçesi, ayırmaz, birleştirir. Bu bahçede kinler susar, duvarlar yıkılır, anlaşmazlıklar sona erer. İrfan kendini tanımakla başlar. Kendini tanımak için ön yargıların köleliğinden kurtulmak gerekir. İrfan, nefis terbiyesi, olgunluğa açılan kapı, amelle taçlanan ilim. Kültür, irfana göre katı ve fakir. İrfan insanı insan yapan vasıfların bütünü, yani

hem ilim, hem iman ve hem de edep. Batı kültürün vatanı, doğu irfanın. Ne batıyı tanıyoruz ne doğuyu en az tanıdığımız ise kendimiz. Eserlerimin kültür cildi tamamlandı bundan sonra irfanla uğraşmak istiyorum."